Als de eerste Afro-Dutch die Nederland mocht vertegenwoordigen tijdens de Miss Super National in Belarus weet Leila Onyeagbako (31) als geen ander hoe gebrek aan representatie voelt. Daarom besloot zij haar trauma’s om te zetten in zelfverzekerdheid, op de runway en daarbuiten, en zo een voorbeeld te zijn voor een nieuwe generatie meiden met krullen, coils en locs.
Wij spraken ‘Mama Africa’, zoals zij zichzelf trots noemt, over haar ervaringen in de wereld van missverkiezingen, haar eigen natural hair journey en hoe die twee zichtbaar met elkaar verbonden zijn. Onder andere in Leila’s eigen missverkiezingen Miss Supermodel World Netherlands en Miss Supermodel Worldwide Africa.
Hi Leila Onyeagbako, wat leuk dat we je wat beter kunnen leren kennen. Waar word je nou echt gelukkig van?
“Ik word heel erg gelukkig van m’n cultuur. Ik kom zelf uit Nigeria en word daarom erg blij van alles uit Afrika. Mensen noemen mij ook niet voor niets Mama Africa, want ik omarm waar ik vandaan kom. Dat laat ik graag zien; al is het met m’n haar, een oorbel of iets in m’n kleding. Iedereen mag weten dat ik trots ben om Nigeriaans te zijn.”
Dat trots laten zien van je haar, is dat altijd al zo geweest?
“Nee, toen ik klein was woonden we in Heemskerk en m’n moeder bracht mij dan in Amsterdam Zuidoost naar de kapper. Daar werd mijn moeder aangeraden relax in m’n haar te doen. Er werd eigenlijk altijd negatief over mijn haar gesproken en daardoor kende ik mijn haar niet anders dan als iets negatiefs. Niet mooi, te vol en er was niemand die mijn haar wilde doen. Zo ben ik met relaxen begonnen toen ik vijf of zes jaar was en als tiener ben ik vervolgens overgegaan naar pruiken en weave.”
Wat is er sinds die tijd veranderd?
“Vanaf 2010 nam ik deel aan missverkiezingen en toen heb ik besloten om m’n haar uit te laten groeien. Ik ervaarde relaxen als onprettig, want ik had altijd wondjes op mijn hoofd na de behandeling en omdat ik veel sportte werd mijn haar altijd weer kroes. Daarnaast vond ik het heel erg mooi om andere vrouwen te zien met hun haar in de natuurlijk staat. In films, op sociale media en in magazines bijvoorbeeld. Toch voelde ik me nog niet zelfverzekerd genoeg en bleef daarom pruiken en weave dragen.”
Net als andere missen met krullen, coils en locs heb je vaker te maken gehad met professionals die niet met jouw haartype om kunnen gaan. Toch ging het een keer goed mis. Kun je daar wat meer over vertellen?
“Op een gegeven moment deed ik mee aan een missverkiezing met een make-over dag. Ik was toen inmiddels zelfverzekerd genoeg om af en toe m’n natuurlijke haar te dragen. En het was al aardig gegroeid. Helaas werd ik geplaatst bij een kapper die geen ervaring had met black hair. Die bovendien een korte coupe bij mij wilde knippen, zoals kort daarvoor door Miss Jamaica werd gedragen tijdens de Miss Universe verkiezing. Omdat je niet vervelend wilt zijn, luister je en denk je: het zal allemaal wel.
Nou, mijn haar werd gewassen. En ik heb haartype 4C, en je weet het wel, if we put water on it it shrinks and it becomes something else. De kapper schrok ervan, ook al had ik het al eerder gezegd. Vervolgens ging hij met shampoo en een kleine kam proberen mijn haar uit te kammen. Het was echt heel dramatisch allemaal. Daarna werd m’n haar geverfd en heel kort geknipt. Ongeveer anderhalve centimeter bleef er over.”
Welk gevoel heb je aan die ervaring overgehouden?
“Kijk, modeling is my thing, maar die dag heb ik alleen maar gehuild. De foto is prachtig geworden, maar elke keer als ik kijk naar die foto, denk ik: wat een dag. Het was echt verschrikkelijk. Ik moest zeggen dat die verkiezing wel echt een trauma bij me achtergelaten heeft. Maar toch heeft het mij wel gemotiveerd om vanaf 2015 volledig natural te gaan. Ik ben toen gewoon in mijn kracht gaan staan. It was a journey on its own.”
En zulke trauma’s wil je nu graag bij andere missen van kleur voorkomen. Hoe doe je dat precies?
“Ik ben begonnen met Miss Supermodel Worldwide Africa, met m’n focus op vrouwen van kleur. Ik wilde de dames professionals geven die weten wat ze doen, want ik weet hoe het voelt als je een show moet lopen en je niet mooi voelt. Het is namelijk altijd mijn insteek geweest om die meiden de best feeling ever en een confidence boost te geven. Sinds 2019 heb ik ook de titel Nederland erbij. Dat betekent dat de winnaar Nederland mag vertegenwoordigen in het buitenland en dat de verkiezing open is voor elke Nederlander. Daarmee wil ik graag de samenleving weerspiegelen.
Zo staan mijn verkiezingen bekend om een traject van drie tot zes maanden. Het traject zit vol met trainingen. Niet alleen met fotoshoots, catwalk lopen en dat soort dingen. Maar we doen ook aan elevated pitching en gaan in gesprek over trauma’s. Zo staan ze tijdens die finale avond echt in hun kracht. Al het negatieve dat ik heb ervaren probeer ik zo om te zetten in positiviteit. Zodat als zij winnen of niet, ze naar huis gaan met een rugzak vol dingen die zij geleerd hebben en veel positiviteit.”
Wow, wat mooi dat je heel bewust aan het zelfvertrouwen van deze jonge meiden werkt! Maar hoe kom jij eigenlijk aan zoveel confidence?
“Mijn eigen confidence komt vooral van mijn familie. Mijn familie zei altijd: eerst naar school en je diploma halen, daarna mag je doen wat je wilt. Dus heb ik heel braaf mijn diploma’s behaald en daarna ben ik ook echt achter mijn passie aangegaan. Dus toen mijn familie naar een show kwam kijken en zag wat ik neerzette met die meiden, waren ze zo trots.
En mijn nummer één supporter is m’n moeder. Ik heb namelijk eerst zoveel moeten verliezen of tweede moeten worden voordat ik überhaupt won. Dan wilde ik soms niet meer door, maar mijn moeder is daar altijd geweest om mij te motiveren. Dus mijn zelfverzekerdheid komt zeker van die vrouw.”
En heeft de natural hair community daar misschien ook iets mee te maken?
“Ik vind het heel fijn dat ik meerdere naturals om mij heen heb. Het praten over de natural hair journey, het delen waar ik sta en hoe ik me voel. Je begrijpt elkaar op een ander niveau. Ook was ik natuurlijk erg blij met de Facebookgroep van de Natural Hair Club. Ik voelde me daar veilig genoeg om bepaalde dingen te delen of bepaalde vragen te stellen. Het is niet raar of awkward, want je gaat allemaal door een journey heen.”
Zelf ben je onlangs aan je Loc Journey begonnen. Ze zien er prachtig uit! Hoe is dat gelopen?
“Ik wilde al zeven jaar micro-locs, maar kwam steeds niet over die drempel heen. Ik heb er altijd over nagedacht en volgde de pagina’s op sociale media, maar kon maar niet de keuze maken om het ook echt te doen. Drie maanden geleden werd ik wakker en het was meteen: oké, ik ga een consultatie afspraak maken en laat de locs gewoon plaatsen. And that’s the best decision I ever made. Ik heb geen last meer van mijn hoofdhuid en ben blij met m’n haar zoals het is. Het doet z’n ding. Vandaag keek ik nog in de spiegel en mijn haar locked al steeds meer. Dus ik kan niet wachten totdat het nog langer is en ik nog meer hairstyles kan doen. I’m very excited.”
Heb je nog een laatste tip voor alle amazing bezoekers van Locked & Loose?
“Ja, natuurlijk. Blijf vooral altijd jezelf. Je haar is een deel van je identiteit, het is wie je bent en het groeit uit jouw hoofd. Het hoort bij jou. Dus laat je nooit door een ander wijsmaken dat je niet mooi bent. Wees gewoon wie je bent, want zo ben je het allermooist.”
Fotograaf – SMD fotografie, MUA – Sunnybeaute, Styling – Monique Desar
